Vakantieverhalen

‘Goeie vakantie gehad?’, buzzt het op het schoolplein. ‘Lekkere zomer gemaakt?’ ‘Weer heerlijk bijgetankt?’ De verhalen vliegen over en weer. De ouders van Ella hebben met hun kinderen een ezeltocht gemaakt. Bagage op de ezel, af en toe een kind erbij en trekken maar. Ik luister er een tikje jaloers naar. Mijn oudste zou dat nooit trekken (als we het geld ervoor hadden), dus gaan we altijd naar hetzelfde huisje op dezelfde camping. Niet zo avontuurlijk, maar een grotere kans dat we de structuurloze zomer zonder al te veel kleerscheuren doorkomen.

De vader van Nikkie vertelt hoe dubbel zijn zomer was, omdat hij voor het eerst zijn kinderen drie weken moest missen toen ze met hun moeder weg waren. De ouders van Hisham zijn zoals altijd in colonne naar Marokko reden. Het flatje van opa en oma had gelukkig airco, want buiten was het onleefbaar heet. Rosa en Nouran vertellen enthousiast dat ze op de buurtcamping voor het eerst in een tent hebben geslapen. Mijn gedachten dwalen af naar mijn koorbuurvrouw die als verse weduwe naar de glamping ging met haar kinderen. Dan was onze zomer zo gek nog niet. Zoveel gezinnen, zoveel zomers.

Het lijkt misschien alsof in de zomer alles even tot stilstand komt, maar ondertussen gaat het leven gewoon door. De AH reclame kan er leuk mee spotten met hun uitjes-actie en benadrukt daarmee nog extra dat de (hele) zomer leuk moet zijn. Sturende vragen zoals ‘goeie vakantie gehad’ doen dat eigenlijk ook en bieden weinig ruimte voor de echte verhalen. Ik hou het voortaan bij ‘Fijn je weer te zien! Hoe was je zomer?’, en hoop op een eerlijk antwoord om het schooljaar niet meteen met torenhoge druk te hoeven beginnen.

Geschreven voor de nieuwsbrief van Samenwerkingsverband Utrecht Primair Onderwijs