school

Wonder

Veertien is onze jongste, en ze zit in de derde klas van het gymnasium. Sinds dit schooljaar vertikt ze het om haar huiswerk te doen. Als na de herfstvakantie de eerste onvoldoendes vallen, kijken mijn man en ik elkaar aan. Wat gaan we doen? We besluiten het op zijn beloop te laten en zijn benieuwd wanneer de wal het schip keert. Volgens de boekjes moet je over slapen, eten en zindelijkheid geen strijd aangaan, die verlies je als ouders. Dat geldt denk ik ook voor leren. Je kunt wel zeggen ‘je moet’, maar als ze zelf hun hersenen niet ‘aanzetten’ gebeurt er niks.

De jongste is zich ondertussen van geen kwaad bewust en volop op ontdekkingstocht. Ze krijgt haar eerste vriendje, er vormt zich een hechte vriendinnenclub, ze tart onze grenzen en is daarmee een leeftijdsadequate puber. [...] Lees verder

Eigen kind eerst

gezienOp het schoolplein is een oploopje: een kluitje moeders in verhitte discussie. ‘Het kan zo niet langer, en als de directeur niks doet moeten we…’, vang ik op als ik gehaast langsloop om mijn kind (iets te laat, sorry juf) naar de deur te brengen. Ik ken de directeur als een aimabel man. Eigengereid, dat wel, en niet zo héél democratisch ingesteld, maar hij durft dan ook het soort onorthodoxe beslissingen nemen waar allebei onze kinderen van hebben geprofiteerd en waar wij nog dagelijks dankbaar de vruchten van plukken.

Maar waarover zijn de moeders zo boos? En wat zijn ze van plan ‘als de directeur niets doet’, vraagt het nieuwsgierig aagje in mij af. Hebben ze zelf al iets gedaan voordat ze ‘het’ over de heg gooien bij de directeur? [...] Lees verder

Gezond?!

Als ze klein zijn heb je aardig in de hand wat er aan voedsel naar binnen gaat bij je kinderen. Dat begon bij ons met borstvoeding, zelf gepureerde wortels en mango’s, slokjes water en koude thee en verantwoorde tussendoortjes. Voor de basisschool smeerde ik gezonde bruine boterhammen, deed er een doosje vers fruit bij en gaf een schroefbeker met ultraverdunde siroop mee. Juf hield toezicht bij de lunch dus ik was ervan verzekerd dat ze dat ook zouden opeten. Al hoorde ik wel eens over ruilacties met vriendinnetjes maar of ze nou een boterham met kaas of kipfilet aten, dat zou me worst zijn.

Toen ze zakgeld kregen werd het al wat ingewikkelder. De oudste speerde linea recta naar de snoepafdeling in de supermarkt en het was even zoeken hoe daar mee om te gaan. [...] Lees verder