Geduld

Wat groeien die kinderen toch hard, wat worden ze al groot, wat gaat de tijd toch snel. Allemaal waar natuurlijk. ‘Geniet er maar van, voor je het weet zijn ze groot’, kreeg ik te horen toen mijn oudste net geboren was. Maar niemand had het over de dagen dat de tijd kruipt en al het geduld dat je moet oefenen. Een baby van drie maanden die ‘nog’ niet doorslaapt, een klas die niet meteen lekker loopt als er een nieuwe juf voor staat, een peuterverkoudheid die langer dan een week duurt, een carrière die stokt omdat je minder bent gaat werken, een puber die dagelijks chagrijnig opstaat, boterhamtrommels die elke dag weer gevuld moeten worden met iets gezonds, de laatste drie films gemist in de bioscoop, luiers die volgepoept worden zodra ze verschoond zijn, een bevalling die niet opschiet, zitten wachten met het eten omdat ze na de voetbaltraining blijven nakletsen – kinderen grootbrengen vergt uithoudingsvermogen. [...] Lees verder

Groei

foto van opengeslagen boekenHet is de Week van de Opvoeding. Goeie week voor de (online) primeur van het gedicht Groei. Eerder las ik ‘m voor tijdens Dichters in de Prinsentuin tijdens een blokje ‘ouderschapsgedichten’. Tot mijn verrassing en ontroering ontlokte het een hartstochtelijk ‘Ja!’ van een luisterende vader. Benieuwd of dat herkenbaar is?

Groei

Stel het is geen wedstrijd
hoe hard je baby groeit
wanneer hij omrolt
stapjes zet of hapjes eet.

Stel het maakt niet uit
hoe hard je zorgt
hoeveel foto’s je maakt
speeltjes koopt of uitjes doet.

Stel je kunt ze niet beschermen
tegen hobbels en verdriet
omdat ze zelf moeten vallen
om te voelen wat jij voorziet.

Stel je zou vooruit in de tijd
terug kunnen bladeren
getuige zijn van onbeholpen pogingen
met beste bedoelingen. [...] Lees verder