observeren

“Mam, mogen we chips?” ‘Ja hoor schatjes, met hoeveel vriendjes ben je? Nog wat drinken erbij?’ Op het uitdijende ligbeddenlandschap naast mij is het een komen en gaan van kinderen en volwassenen. Ik krijg maar niet helder wie bij wie hoort en de onuitputtelijke tas van de madre famiglia komt rechtstreeks uit het bijbelverhaal van de 2 vissen en de 3 broden. Al drie keer heb ik haar horen zeggen dat ze zo dadelijk weggaan bij het zwembad maar ‘zo dadelijk’ is blijkbaar een rekbaar begrip.

Heel anders dan mijn buren aan de andere kant. ‘Sharon, Michael kom! Nee, NU het water uit. We gaan naar huis.’ Zonder pardon het water uit gecommandeerd. Maar niet dat de vader kwaad is hoor, dat niet. [...] Lees verder