“Estelle wil na de zomer graag gaan dansen, even op de website kijken welke lestijden er zijn en oh ja we moeten nog een speelafspraak voor haar regelen morgen omdat we anders logistiek in de knoop komen met de afspraak die Rosa heeft. Hadden we nou al een oppas voor volgende week? Trouwens wat is dat water wisselend van temperatuur, de combiketel moet ook weer eens nagekeken denk ik. Dat doet me trouwens denken aan de APK keuring voor de auto, slik, dat moet vóór 13 juli en dat is het alweer bijna. Ik ben benieuwd wanneer de poes gaat jongen, zou ze nog een vlooienprik mogen nu ze zwanger is? Als ik nou dadelijk eerst de BTW even regel dan kan de administratie naar de accountant. Heeft Tijs eigenlijk zijn nieuwe contract al geregeld bij het conservatorium? Op welke dagen gaat ie dan werken, dat is toch wel handig om te weten zodat we de BSO ook kunnen plannen. Of zou de BSO niet nodig zijn komend jaar? Rosa heeft het er niet meer zo naar haar zin, maar ja, geef je daar aan toe?”
Zo meanderen mijn gedachten van privé naar zakelijk en weer terug en ondertussen klettert de douche op mijn denkhoofd. Tegen de tijd dat ik me sta af te drogen weet ik niet meer waar ik eerst mee zal beginnen. Zoveel heb ik op mijn doelijstje bijgeschreven. Beneden gekomen zit mijn lief met de laptop op de bank, in totale onwetendheid van de chaos die mij omgeeft, te werken aan een nieuw arrangement. Hij wil ook wel een vers bakje koffie, als ik toch ga zetten… Bijzonder toch hoe verschillend ons beider ZZP-bestaan is. Hij focust volledig op zijn werk zodra de kinderen naar school zijn, en als ze weer thuiskomen grijpt hij iedere kans om tussendoor ook nog ‘eventjes’ iets te doen. Terwijl ik tussen het mailen, bellen, schrijven door de was in de machine gooi, ga werk-douchen, de afwasmachine leegruim en na een afspraak in de stad nog even nieuwe sokken voor de kinderen koop omdat de oude van ellende uit elkaar vallen. Hoe moet mijn nieuwe bedrijf zo van de grond komen? En wie pakt de handschoen op in huis als ik ‘m laat liggen?
Scenario 1
Man: “Als je toch koffie gaat zetten, ik wil ook nog wel een bakje, lekker!”
Vrouw: Zet zwijgend grommend de koffie terwijl ze zich wanhopig afvraagt waarom zíj altijd alle ballen tegelijk in de lucht moet houden terwijl híj zijn eigen gang gaat. Trekt de conclusie dat ze er dus eigenlijk alleen voor staat. Gaat zuchtend aan de slag en vergeet dat ze koffie aan het zetten was.
Scenario 2
Man: “Als je toch koffie gaat zetten, ik wil ook nog wel een bakje, lekker!”
Vrouw: “Zullen we dan meteen even samen een lijstje maken van wat er allemaal moet gebeuren deze week, want mijn hoofd loopt om.”
Man: “Kan ik eerst even dit afmaken, ik zit er net lekker in. Dan maken we straks samen dat lijstje. Maar het valt wel mee toch?”
Vrouw: “OK, over een half uurtje?” Zij lucht haar hart zonder aan te vallen en maakt duidelijk wat er allemaal moet gebeuren. Ze scheiden de hoofd- van de bijzaken, wegen ieders draagkracht en verdelen de taken.
Scenario 3
Man: “Als je toch koffie gaat zetten, ik wil ook nog wel een bakje, lekker!”
Vrouw: “Doe het zelf en schenk jij mij maar eens in! Jij zit daar maar te werken en je hebt geen idee wat er allemaal moet gebeuren. Jij ook altijd met je… ” Kortom, ouwe koeien en ruzie.
Vandaag ga ik voor scenario 2. Ook al ben ik het wel eens zat om altijd de regie te hebben, we zitten toch samen in deze roeiboot die gezin heet dan kunnen we maar beter samenwerken om in de stroom te blijven. Als we ieder onze eigen roeispaan riemen tollen we in no-time rondjes. Als hij nou peddelt dan ben ik wel de stuurman.
Misschien kun je hem het lijstje mailen ? : )
Een man moet altijd zijn eigen gang kunnen gaan, cq zijn ding kunnen doen. Vrouwen doen i.h.a. thuis meer (niet bij ons) maar eigenen zich ook bijna 100 % van het regelvermogen toe, cq. de beslissingebevoegdheid over wat op welk moment gedaan moet worden en hoe. Als man kun je je dan het best terugtrekken op een domein waar je wel regelvermogen hebt. Puh… maar verder leuk stuk.
dag Zusenzo, ook een idee ;-)
dag Rene, eerder, in https://www.volkskrantblog.nl/bericht/178354, heb ik al een warm pleidooi gehouden om mannen de kans te geven het op hun eigen manier te regelen. Daar sta ik uiteraard nog steeds helemaal achter. Blijft het de opdracht om als regeltantes op tijd los te laten, te delegeren of te overleggen – al naar gelang je stijl ;-)
Reactie is geredigeerd
Weer gelezen, die andere…klopt!
Blijft toch heel slachtofferig klinken
Ik vind het vooral erg herkenbaar! En helaas, ga ik meestal voor scenario 1 en 3, al vind ik scenario 4 ook wel wat hebben:
Man: “Als je toch koffie gaat zetten, ik wil ook nog wel een bakje, lekker!”
Vrouw: Zet zwijgend de koffie terwijl ze bedenkt: zo, ik ga nu eerst eens even lekker koffie drinken en bedenken wat ik vandaag allemaal laat zitten van mijn doelijstje. Morgen weer een dag.