Eigen kind eerst
Op het schoolplein is een oploopje: een kluitje moeders in verhitte discussie. ‘Het kan zo niet langer, en als de directeur niks doet moeten we…’, vang ik op als ik gehaast langsloop om mijn kind (iets te laat, sorry juf) naar de deur te brengen. Ik ken de directeur als een aimabel man. Eigengereid, dat wel, en niet zo héél democratisch ingesteld, maar hij durft dan ook het soort onorthodoxe beslissingen nemen waar allebei onze kinderen van hebben geprofiteerd en waar wij nog dagelijks dankbaar de vruchten van plukken.
Maar waarover zijn de moeders zo boos? En wat zijn ze van plan ‘als de directeur niets doet’, vraagt het nieuwsgierig aagje in mij af. Hebben ze zelf al iets gedaan voordat ze ‘het’ over de heg gooien bij de directeur? [...] Lees verder
Op 29 augustus op de landelijke 
In onderzoeken* wordt de geboorte van een eerste kind als een van de meest ingewikkelde overgangen gezien die vaders en moeders individueel en als stel doormaken. Dat begint natuurlijk al daarvóór, bij de zwangerschap. In tegenstelling tot wat de meeste stellen denken, komt de (partner)relatie danig onder druk te staan. Dichter Ingmar Heytze beschrijft het van binnenuit en verzucht in zijn gedicht De tweede echo:
Terwijl ik in het café op mijn afspraak zit te wachten laat ik mijn gedachten alvast gaan over het gesprek dat we straks zullen hebben. Ik ken deze mensen nog niet en ben nieuwsgierig naar hun manier van werken. Ze worden vaak ingeschakeld als niemand meer weet wat er moet gebeuren. Hebben ze zoveel meer kennis dan alle andere betrokkenen of zijn ze gewoon handiger in overleggen en afstemmen? Lukt het ook wel eens niet, vraag ik me af, en wat doen ze dan?
‘Mag ik ook muziekles?’ Smekend kijkt ze me aan. De oudste is klaar met zwemles en op de open dag van de muziekschool oriënteren we ons welk instrument geschikt is voor haar. De jongste is mee en heeft zojuist haar hart verpand aan de viool. ‘Eerst zwemles lieverd, daarna mag je ook kiezen voor een instrument.’ Ik ben verbaasd dat ze zo gegrepen is door die viool, al kan het natuurlijk ook de lieve juf zijn die ernaast stond. Stiekem vind ik het heel leuk en droom ik al van samen musicerende zusjes. Maar ze is pas vijf dus die bevlieging kan ook zo weer over zijn. Eerst maar eens iets passends vinden voor de oudste. Ze probeerde een gitaar, een accordeon, een cello (mams zwijmelt al weg) en een klarinet en heeft ze allemaal afgekeurd. [...] 
Verlegen stapt ze bij me binnen. Ik weet van de buurvrouw dat ze graag bij me komt poetsen maar zich schaamt dat haar Nederlands beperkt is. Ze wil graag oefenen en heeft gevraagd of ik, net als de buurvrouw, tijdens haar pauze samen koffie wil dringen. 
Nieuwsgierig wat anderen zeggen over Uitvindboek? Hieronder een greep uit de recensies. Uitvindboek voor ouders is te leen in de bieb (ook het ebook) en te koop bij je boekwinkel, online of rechtstreeks bij de 
‘Hee hoe is het, alles goed?’, vraagt de moeder van het vriendinnetje van mijn jongste als ik naast haar schuif op de ouderavond. Alles, alles, dat is wat veel protesteert mijn hoofd en vlug scan ik op hoofdlijnen hoe we er voor staan als gezin. We hebben werk, het dak lekt niet, we willen nog bij elkaar blijven, kunnen de rekeningen betalen en over onze gezondheid mogen we ook niet klagen (al heeft de oudste hevig liefdesverdriet en de jongste keelpijn maar dat tellen we even niet mee). Dus ik antwoord: ‘Ja prima, en bij jullie?’ Ietwat zorgelijk meldt ze dat haar dochters perfectionisme uit de hand begint te lopen en de faalangst steeds meer de overhand krijgt en dat ze nu ook moeilijk gaat doen met eten. [...]
Recente reacties