Is het geen wonder
hoe in het ontmoeten
steeds nieuwe lagen
vouwen in ons binnenste?

Hoe die vouwen origamiën
tot kraanvogels, sterren, klavers
of klauwen, happers, kreukels
zie je niet vanbuiten.

Door het vormen
gevormd worden
voedt de eenheid
en de symbiose.

 

 

Geschreven voor de nieuwsbrief van Samenwerkingsverband Utrecht Primair Onderwijs

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *